ارزیابی سسیتم نمره بندی tlics در مبتلایان به شکستگی مهره های سینه ای و کمری

سابقه و هدف: با توجه به مراجعه مبتلایان به شکستگی مهره های سینه ای و کمری و اهمیت اطلاع از وضعیت آن ها، نوع درمان ، پیش آگهی درمان، کاستی های روش های فعلی رتبه بندی این بیماران، گزارش هایی از موفقیت روش نمره بندی tlics در این مبتلایان و عدم گزارش تجربه ای از آن در ایران، این تحقیق به منظور تعیین رتبه tlics و موفقیت این روش روی مراجعین به بیمارستان امام حسین (ع) طی سال های 1389-1387انجام گرفت. مواد و روشها: تحقیق به روش توصیفی روی کلیه بیماران واجد شرایط انجام شد و وضعیت نورولوژیک بر مبنای درجه بندی فرانکل، نقص عصبی و تقسیم بندی ao/magrel طبق استاندارد آن ها مشخص شدند. کلیه بیماران مطابق سیستم نمره بندی tlics در چهار گروه 3-1، 4، 6-5 و 9-7 مشخص و یافته های آن ها بوسیله آزمون دقیق فیشر و ضریب همبستگی مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: طی مدت 2 سال، مطالعه روی 67 بیمار واجد شرایط انجام گرفت. سن بیماران 11±30 ( از حداقل 19تا 60 سال) بوده و بیماران به مدت میانگین 18 ماه ( 24- 6 ماه) بعد از عمل جراحی پی گیری شدند. 63 نفر از 67( 94٪) بیمار نمره tlics بزرگتر یا مساوی 4 داشتند. درجه فرانکل در 60 بیمار بدون تغییر باقی ماند و در 6 بیمار بهتر شد. رنج نمره tlics بین 2 تا 9 (متوسط 5/6) بود. ارتباط معنی داری بین وضعیت نورولوژیک و نمره tlics (004/0 p<) دیده شد. بین نوع تقسیم بندی ao و وضعیت نورولوژیک (درجه بندی فرانکل) با نمره tlics همبستگی بالایی به ترتیب (8/0= r) و (78/0= r) مشاهده گردید. نتیجه گیری: به نظر می رسد نمره tlics روش مناسبی در تعیین شدت ترومای شکستگی مهره های سینه ای و کمری و پیش آگهی انتخاب روش جراحی باشد. انجام تحقیقات تجربی بیشتر در این زمینه توصیه می گردد